2020-11-23

Αχμαντίγια Τζαμπραΐλοβ - Ήρωας της Γαλλικής Αντίστασης

H ιστορία του Αχμαντίγια που γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1920 στο Σεκί, μία παλιά πόλη στο βόρειοδυτικό Αζερμπαϊτζάν, είναι μια ιστορία πατριωτισμού, γενναιότητας, τύχης και επιμονής. Ως ένας εκ των 240.000 Σοβιετικών στρατιωτών που φυλακίστηκαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης εναντίον των Ναζί δίπλα στη γέφυρα Ιζιούμ πάνω από τον Ντον, ο Αχμαντίγια μεταφέρθηκε σε πολλά στρατόπεδα, καταλήγοντας τελικά σε ένα στρατόπεδο για Σοβιετικούς στρατιώτες στη Φρανκφούρτη αν-ντερ-Όντερ, δίπλα στα πολωνικά σύνορα. Αρνήθηκε να ενταχθεί στους Ναζί καθώς αποφάσισε να δραπετεύσει και να επανενταχθεί στον Σοβιετικό Στρατό. Επιβίωσε από την καταναγκαστική εργασία και έχοντας θεωρηθεί Εβραίος, υπέστη σαδιστικά πειράματα με υδροκυάνιο, κατάφερε ωστόσο στη συνέχεια να δραπετεύσει και να ενταχθεί στη Γαλλική Αντίσταση.

Ως μέλος της Γαλλικής Αντίστασης ανατίναξε τα γνωστά εστιατόρια και τις καφετέριες, όπου σύχναζαν αξιωματικοί των Ναζί, και σαμπόταρε γέφυρες και σιδηροδρομικές γραμμές. Με το ψευδώνυμο «Χάρκο», η Γκεστάπο τον επικήρηξε και όρισε 10.000 γερμανικά μάρκα αμοιβή για το κεφάλι του, έγινε μέλος των Μακί ντε Καμπερτά το 1944. Μετά την απελευθέρωση της Τουλούζης τον Σεπτέμβριο του 1944, συνάντησε τον στρατηγό Σαρλ ντε Γκωλ και μετά την απελευθέρωση των Μιντί- Πυρηναίων, εντάχθηκε στο Τρίτο Σύνταγμα Ουσάρων, με το οποίο συμμετείχε στη Μάχη των Βοσίων και στην απελευθέρωση του Μιλούζ και του Μπέλφορτ.

Στη συνέχεια επαναπατρίστηκε στη Σοβιετική Ένωση, ακολουθώντας το Γαλλο-Σοβιετικό Σύμφωνο, όπου βασανίστηκε από την Σοβιετική Υπηρεσία Πληροφοριών και καταδικάστηκε σε καταναγκαστική εργασία. Ωστόσο, η γενναιότητά του αναγνωρίστηκε, αν και αργοπορημένα, το 1966, όταν ο Πρόεδρος Στρατηγός Ντε Γκωλ επισκέφθηκε για δεύτερη φορά τη Σοβιετική Ένωση. Την περίοδο εκείνη είχε ήδη επιστρέψει στο Σεκί, αλλά το αίτημα του Στρατηγού Ντε Γκωλ να τον δει είχε ως αποτέλεσμα να γίνει διάσημος μέσα σε μία νύχτα. Έγινε Εθνικός Ήρωας της Γαλλίας, και έλαβε τον Πολεμικό Σταυρό, τον Σταυρό της Στρατιωτικής Αξίας και το Μετάλλιο της Γαλλικής Αντίστασης, μεταξύ άλλων διακρίσεων. Ο Αχμαντίγια έκανε επίσης περιοδεία στις περιοχές της Γαλλίας, στην απελευθέρωση των οποίων συνέβαλε και συνάντησε πολλούς φίλους του από την Αντίσταση. Απεβίωσε σε ηλικία των 74 ετών από αυτοκινητιστικό ατύχημα στο Σεκί το 1994.

Μία σειρά από βιβλία και ντοκιμαντέρ έχουν αφιερωθεί στον Αχμαντίγια Τζαμπραΐλοβ, τον Εθνικό Ήρωα της Γαλλίας, διαιωνίζοντας τη μνήμη του από γενιά σε γενιά και οι λαοί της Γαλλίας και του Αζερμπαϊτζάν θα τον τιμάνε αιώνια.

Στις 11 Αυγούστου 2020, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν υπέγραψε ένα διάταγμα «Για τον εορτασμό της 100ης επετείου του Αχμαντίγια Τζαμπραΐλοβ».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο γιος του, Μικαήλ Τζαμπραΐλοβ ακολούθησε το λαμπρό δρόμο του πατέρα του. Πέθανε ηρωικά το 1990 ενώ υπερασπιζόταν την πατρίδα του, την περιοχή Ναγκόρνο-Καραμπάχ του Αζερμπαϊτζάν, από την στρατιωτική επίθεση των Αρμενίων. Στον Μικαήλ Τζαμπραΐλοβ απονεμήθηκε μετά θάνατον ο τίτλος «Εθνικός ήρωας του Αζερμπαϊτζάν».

Αναζήτηση σε αρχείο